بلند ترین صدای شنیده شده در زمین

در ۲۷ آگوست سال ۱۸۸۳ میلای ساعت ۱۰ صبح چنان صدای مهیبی در زمین شنیده شد که مردم خیال کردند روز قیامت و رستاخیز فرارسیده است.

منشاء بلندترین صدای ایجاده شده، جزیره کراکاتوآ در اندونزی بود. آتشفشان کراکاتوآ در این جزیره منفجر شد و جزیره را دوپاره کرده بود. ابعاد فاجعه به قدری بود که تا فاصله ۶۵ کیلومتری پرده گوش تمام مردم پاره شد.

نزدیک به ۱۲۰ هزار نفر در این انفجار کشته شدند. سونامی حاصل از این صدا که امواجی به ارتفاع ۳۰ متر در دریا بوجود آورده بود ۱۶۵ روستا در اطراف جزیره را نابود کرد.

این سونامی آب های آفریقای جنوبی را نیز تحت تاثیر قرار داد.

قدرت و بزرگی این صدا:

قدرت این صدا در محل وقوع حدود ۳۱۰ دسی بل بود. مانند این است که بگوییم صدای بسیار مهیبی در تهران به گوش رسید که منشاء آن در فرانسه بوده است !! این در حالی است که آستانه درد در انسان بر اثر صدا ۱۳۰ دسیبل است و صدای موتور جت زمانی که درست در کنار آن ایستاده باشید ۱۵۰ دسیبل است.

جالب است بدانید که صدای انفجار آتشفشان کراکاتوآ از فاصله ۱۶۰ کیلومتری با شدت ۱۷۲ دسیبل به ثبت رسیده است. دسیبل واحد اندازه گیری صوت می باشد و به صورت لگاریتمی است. به این معنا که با هر ۱۰ واحد افزایش دسیبل قدرت صوت دو برابر می شود.

موج این انفجار ۴ بار کره زمین را دور زد و تقریبا در تمامی مناطق کره زمین شنیده شد ! امواج صوتی این انفجار چندین روز در تمام کره زمین در حال انتشار بود. تمامی فشار سنج های هواشناسی در تمامی نقاط کره زمین این قدرت امواج را ثبت کرده و گزارش دادند. ۵ روز بعد از انفجار ایستگاه های هواشناسی ثبت چند باره این امواج صوتی را گزارش کردند. تقریبا در هر شهر ۷ یا ۸ بار این امواج صوتی ثبت و گزارش شد. چون امواج در تمام جهات در کل کره زمین در حرکت بودند از هر دو سو به ایستگاه های هواشناسی می رسیدند.

مردمان محلی در جزیره ای در اقیانوس هند به فاصله ۴۸۰۰ کیلومتر دورتر از آتشفشان ،‌ صدای انفجار مهیبی را گزارش دادند.

انفجار آتشفشان کراکاتوآ حدود ۱۳ هزار برابر بمب اتمی هیروشیما قدرت داشت. این معادل انفجار ۲۰۰ میلیون تن TNT است.

این آتشفشان ستون های از دود و غبار و خاکستر به ارتفاع ۸۰ کیلومتر به آسمان پرتاب کرد. ذرات داغ و سوزان که از دهانه آتشفشان خارج می شدند با سرعت ۲۵۰۰ کیلومتر بر ساعت (معادل دو برابر سرعت صوت) به فضا پرتاب شدند. بارانی از خاکستر و گل تا چند صد کیلومتر اطراف باریدن گرفت و روز روشن مانند شب تاریک شد و همه چیز با خاکستر و غبار پوشیده شد. تقریبا همه گیاهان و درختان نابود شدند.

این انفجار بزرگترین فاجعه طبیعی قرن نوزدهم شناخته می شود.